رزین پلی استر

رزین پلی استر دومین جزء اصلی از یک کامپوزیت می باشد که نقش ماتریکس دارد. منظور از رزین ها هر نوع پلیمری است که بعنوان زمینه یا ماتریکس یا همان فاز پیوسته­ ی کامپوزیت استفاده میشود.

نقشی که رزین­های پلی استر در کامپوزیت دارند:

• نگهداری الیاف در کنار همدیگر
• انتقال تنش به الیاف
• محافظت از الیاف در مقابل عوامل محیطی (نظیر رطوبت)
• حفاظت سطح الیاف از سایش

رزین­ها ( زمینه ) نقش اساسی در بعضی از خواص کامپوزیت نظیر استحکام و مدول عرضی، خواص برشی و خواص حالت فشاری دارد اما نقش کمی در تحمل نیروهای کششی ایفا می­کند.

انواع زمینه ­های پلیمری (ماتریکس های پلیمری):

ترموست (گرما سخت):

پلی استر، وینیل استر، اپوکسی، فنولی، اپوکسی نوالاک، پلی ایماید، سیلیکون، اوره، ملامین فرمالدئید که مهمترین صنعت مرتبط با کامپوزیت ( فایبرگلاس ها ) پلی استرهای غیر اشباع و اپوکسی ها هستند.

ترموپلاست (گرما نرم):

پلی پروپیلن، پلی اتیلن، نایلون ­ها، پلی استرهای اشباع (نظیر پلی اتیلن ترفتالات PET)، پلی بوتیلن ترفتالات (PBT) ، پلی کربنات ، پلی استال­ها و …

تعاریف:

زمان نگهداری (Shelf life یا Storage time):

فاصله زمانی تولید رزین تا زمانیکه می­توان از آن با اطمینان استفاده کرد را زمان نگهداری یا انبارش نام دارد.

زمان ژل شدن (Gel Time):

پس از آنکه رزین با شتاب دهنده و سپس کاتالیزور ترکیب شد؛ مدت زمانی طول میکشد تا رزین حالت ژله­ای به­خود بگیرد را زمان ژل شدن (Gel Time ) میگویند. پس از این زمان است که دمای رزین بسرعت شروع به افزایش می نماید.

عمر مفید (Pot Life):

واکنش شبکه­ای شدن رزین، مدتی کوتاه پس از اختلاط رزین با کاتالیزور و شتاب دهنده آغاز شده و درنتیجه گرانروی سیستم افزایش می­یابد ( رزین بهمراه کاتالیزور و شتاب دهنده را سیستم میگوییم ). سرعت افزایش گرانروی بسته به میزان کاتالیزور، شتاب­دهنده، ممانعت کننده، دمای محیط، میزان موادو سایر افزاینده ها تغییر خواهد کرد. مدت زمان پس از اختلاط رزین با کاتالیزور و شتاب­دهنده تا زمانیکه دیگر نتوان رزین را مورد استفاده قرار داد؛ عمرمفید سیستم یا زمان نگهداری در ظرف سرباز ( Pot Life ) می­گویند. این ویژگی بسیبار حائز اهمیت است و می­بایستی قبل از استفاده از آن آکاهی کامل داشت.