اندازه گیری حجم مخصوص

بر اساس تئوری ها و تعاریفی که برای دمای انتقال شیشه ای ارائه شده است، روشهای اندازه گیری حجم مخصوص مختلفی هم برای دمای انتقال شیشه ای وجود دارد. میتوان طبق آنالیزهایی که در شکل بالا مشاهده میشود ،دمای انتقال شیشه ای را اندازه گرفت.

آنالیز اول : اندازه گیری حجم مخصوص

آنالیز دوم:اندازه گیری ظرفیت گرمایی ویژه

آنالیز سوم:اندازه گیری ضریب انبساطی حرارتی

آنالیز چهارم:DSC

آنالیز پنجم: DMTA

اندازه گیری دمای انتقال شیشه ای با  حجم مخصوص :

روش این اندازه گیری بر اساس افزایش ناگهانی حجم آزاد پلیمر در دمای انتقلال شیشه ای است:

در رابطه با پلیمرهای بلورین انتقال ناگهانی را مشاهده میکنیم همچنین افزایش حجم ناگهانی مشاهده میشود که در دمای ذوب اتفاق می افتد. برای مواد بلورین ما دمای انتقال شیشه ای را نداریم چون زنجیرها دارای گره خوردگی نیستند، ضمن اینکه در زمانی که بخواهند انرژی لازم برای جریان یافتن را پیدا کنند، ذوب میشوند و به حالت مایع در می آیند. چون این انتقال به صورت ناگهانی است و در یک دمای خاص اتفاق می افتد (دمای ذوب) یک انتقال درجه اول نامیده میشود.

در ارتباط با پلیمرهای کاملا آمورف، چون دمای ذوب وجود ندارد و فقط دمای انتقال شیشه ای وجود دارد، این انتقال درجه دوم است و مشاهده میشود که به تدریج از ناحیه ی شیشه ای به حالت رابری و مایع انتقال پیدا میکند. نقطه ای که این افزایش حجم آزاد ناگهانی صورت میگرد، دمای انتقال شیشه ای است.

در ارتباط با پلیمرهای نیمه بلورین ، پلیمرهای نیمه بلورین دارای بخشهای هستند که آمورف هستند و بر اثر افزایش دما گره خوردگی آنها باز میشود و به حالت رابری تبدیل می شوند. در دمای انتقال شیشه ای افزایش حجم آزاد را مشاهده میکنیم و شیب افزایش تا جایی ادامه پیدا میکند که به دمای ذوب میرسد و دمای ذوب ، دمایی است که در آن زنجیرهای موازی و بلورین شروع میکنند به ذوب شدن و به حالت مایع تبدیل میشوند.